Chmunevych Anastasiya Musiyivna (1935)

/ ‒ Oi zhuravko, zhuravko, / 2
Choho krychysh, shchoranku?

/ ‒ Oi yak zhe mni ne krichat, / 2
Bo y tak visoko letat.

/ Bo y tak visoko lietat, / 2
Na chuzhyni moia mat.

/ Vona mene zhadaie, / 2
Yak vecherat sidaie.

/ Yak vecherat sidaie, / 2
To y lozhechky shchytaie.

/ Odna lozhka lishniaia, / 2
Odna dochka rodnaia.

/ Odbilasa ot rodu, / 2
Yak toi kamen ob vodu.

/ Ne dai, Bozhe, zaboliet, / 2
Bo y niet komu pozhaliet.

/ Ne dai, Bozhe, pomirat, / 2
Bo y niet komu pokhavat.

Oi tam kolo rechki, oi tam bilia brodu, da ei,
/ Klyche kozak dievku k sobi y u komoru. / 2

‒ Ne poidu zh, kozache, ne poidu, sokole, da ei,
/ Ya shche y molodenka, boius pohovoru. / 2

‒ Ne boisa, dyvchyno, ne boisa nichoho, da ei,
/ Kozak molodenkyi ne zradziv nikoho. / 2

‒ Ne spala ya zh nichku, ne spala druhuiu, da ei,
Y a na tretiu nochku ‒ vziala da y zasnula,
Kozak nasmeiavsa ‒ dyvchyna y ny chula.

‒ Na tobi, dyvchyno, sto rubliei na milo, da ei,
/ Sto rubliei na milo, a dviesti zh ‒ na pivo. / 2

Milom namivaisa, pivom napivaisa, da ei,
Shchob matsi ne znala, shcho z kozakom spala.

‒ Skolki ne vmivalas, skolki napivalas,
/ Ny budu takoiu, yak bula ya vchora. / 2

Poidu po sadochku, da y narvu listochkuv,
/ Da y ponakryvaiu milomu zh sliedochok. / 2

Shchob rosa ne vpala, ptashky ne khodzili,
/ Shchob moho miloho druhi zh ne liubili. / 2

Druhi poliubili, da y prycharovali,
/ Nesolonu stravu vecherat davali. / 2

‒ Vecherai, kozache, da y ne somnievaisa,
/ Koly ne zhonatyi, nochovat ostansa. / 2

‒ A ya maiu zhynku, shche y ditochok dvoie,
/ Shche y ditochok dvoie, cherniavi zh oboie. / 2

‒ Durnyi ty, kozache, durakom y ostavsa,
/ Koly na chuzhyni vsiu pravdu zh pryznavsa. / 2

Oi u poli, v poli sukhyi dub rozvyvsa,
/ Todi brat buv dobryi, koly ne zhenyvsia. / 2

A yak ozhenyvsia, da y vziav bratovitsiu,
/ Ta y stav vihaniaty ridnuiu sestrytsu. / 2

‒ Chy ya tobie, bratko, sorochki zh ne prala,
/ Shcho ty vyhaniaiesh, shob ya yshla-stradala? / 2

Chy ya tobi, bratku, sorochki zh ne shyla,
/ Shcho ty vyhaniash, shchob ya yshla-sluzhyla? / 2

Oi u poli, v poli sestra zhyto zhala,
/ Yekhav brat na koniu, sestra ne vpiznala. / 2

‒ Oi choho ty, sestro, taka horda stala,
/ Skazav tobi "zdrastvui" ‒ ty ne vidkazala. / 2

‒ Oi toho ya, bratku, taka horda stala,
/ Za dribnymy slozamy tebe na vpoznala. / 2

Zyyshov misyats, zyyshov yasnyy, zyyshov misyats visoko,
/ Podivisya, da moloda dyevchino, yak zayshov ya daleko. / 2

Yak zayshov ya za krutu horu, stala divchyna hukat':
/ ‒ Oy, vernisa, da lyubyy miy kozache, shchos' mayu tobi skazat'. / 2

‒ Ne vernusa, dzivchynon'ko, bo y ne mayu do koho,
/ Buv ya vchora da pid tvoyim okentsem, ty kokhala druhoho. / 2

‒ Ne kokhala ya kozache, ne kokhala zh nikoho,
/ Ishov Vanya, da prosyv z rozhy kvitku, podala cherez vikno. / 2

‒ Trebe bulo, divchynon'ko, z rozhi kvitky da y ne brat',
/ Bulo b tobi, moloda divchyno, nas dvokh razom ne kokhat'. / 2

I ty zh, moi sad, ty zh moi sad, sad zelonenkoi,
Yak ty rano tsvitsesh, osypaieshsia.

Yak ty rano tsvitsesh, osypaieshsa.
‒ Kuda, ridnoi druzhok, zabiraieshsa?

Tsi v pakhod, tsi v pakhod, tsi v dorozhenku?
Perenochui, druzhok, khot tsiu nochenku.

‒ Okh, ya rad nochovat, khot i dvie nochenki,
Da y boiusa tebe, shcho y pryspish ty mene.

‒ Okh, ne boisa zh mene, ne pryspliu ya zh tebe,
Ya y poranshe vstaiu, to y tebe zh pobudzhu.

Y ustavai, milienkoi, bo vzhe den bilienkoi,
Bo vzhe pozna zora, ustavati zh pora.

‒ Da ya vsiu zh nochku zh ne spav, da y travichenku rvav,
Da y travichenku rvav, da y do ran prykladav.

Okh, vi zh, rany zh moie, vi tiazholyie mnie,
Vy kruhom y obishli, da y do serdenka zh doishli.

Oi sonechko y zakhodit za tomnyie liesa,
/ Tam ptichki pieli piesni na razny holosa. / 2

Oi tam v liesu, v liesochku izbushka stoiala,
/ Y a v toi staroi izbushkie zh y udovushka zhyla. / 2

Odnazhdy dva heroia, prosilis nochovat:
/ ‒ Liubimaia khaziaiechka, pusti nas perespat. / 2

‒ V kolkhozi ya robila, domoi pozno prishla,
/ Ya v piechkie ne topila, hostiei ya ne zhdala. / 2

Odzin heroi zakhodzit, saditsa za stolom,
/ Druhoi heroi zakhodzit, zavodit rozghovor: / 2

‒ Chy vznala ty, khaziaiechka zh, muzha svoieho,
/ Chy vznala ty, khaziaiechka, synochka rodnoho? / 2

‒ Ya muzha ne uznala, bo muzh silno siedoi,
/ Synochka ne uznala, bo syn dvazhdy heroi. / 2

Nie viitiesa, chaiechky, nad morem, bo y niet kuda dalshe lietiet.

Lietitie v Sibir, u krai dalokoi, niesitie piechalnuiu zviest.

Fashysty srazhalisa srazhonnym, chto tretim polkom zhe ishli.

Oruzhia u nikh zhe nie khvatalo, patronov sovsiem nie bulo.

Oi tam u lisu, da y u lisochku, boiets molodoi pomiral.

Sklonishyvshys na hrud da holovoiu, tikhienko rodnykh vspominal.

‒ Proshchai-ka, papasha i mamasha, proshchai, dorohaia semia.

Proshchaitie vi, bratia moi, sostry, a zdrastvui, syraia zemlia.

Posliednii, ykh, nynieshnoi denochok,
Huliaiu z vamy, ya zh druzia.

A zavta rano, chut svietochok,
Zaplache vsia moia siemia.

Zaplachut brattia, moie sostry.
Zaplache mat moia y otiets.

Zaplache taia dorohaia,
Z kotoroi try hoda huliav.

Zaplachut, okh, da brattia y sostry,
Z kotorymi chasto vypivav.

Sviataia Varvara, tserkvu zbuduvala. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Tserkov zbuduvala z troma kupolami. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Z troma kupolami i z troma viknami. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Persheie vikontse ‒ to yasneie sontse. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Druheie vikontse ‒ svityts yasnyi misiats. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Tretieie vikontse ‒ svitiat yasny zory. Raduisia,
Raduisia nebo, zemlia veselysia, Khrystos narodyvsia.

Oi uzhe vesna, da y uzhe kresna,
/ Iz strykh voda kaplie, / 2
Da iz strykh voda kaplie.

/ Mandrovonka pakhne, / 2
Da y mandrovonka pakhne.

‒ Oi mandrui, mandrui, da y plisachenku,
/ Zhovtymi peskami, / 2
Da y zhovtymi peskami.

‒ Oblivaiettsa moia milaia,
/ Drobnymi slozkami, / 2
Da y drobnymi slozkami.

Oi plyve choven, da y vody poven,
/ Kob von ne khitnuvsa, / 2
Da y kob von ne khitnuvsa.

‒ Poiekhav milyi na plisachenky,
/ Kob von ne vernuvsia, / 2
Da y kob von ne vernuvsia.

Oi ne dai, Bozhe, da y ne sud, Bozhe,
/ Shcho ya zghovoryla, / 2
Da y shcho ya zghovoryla.

Oi kobi moho da y milenkoho,
/ Prechysta znosila, / 2
Da y prechysta znosila.

Da oy lyetyela da zozulen'ka cherez sad, kuyuchy,
Zaplakav zhe da kozachen'ko, y od dyvchyny yduchy.

‒ Oy nye khodzi, da rozkudravoy, da kelye moho sadu,
Da y ne topchy zh, da rozkudravoy, da moho vinohradu.

Ne dlya tsebe, da rozkudravoy, da sad ya posadila,
Da y dlya toho, da hul'tyayen'ka, shcho y virno zh lyubila.

Oy, lyubila, da y kakhala, da y velikoho pana,
A pan p’ye, shche y hulyaye, da rusy zh kudri maye.

Rusy kudri, da chorni brovy, da lichen'ko rum’yane,
Yak pobachu, to y zaplachu, da po yom sertse v’yane.

/ Yak poydu ya, hukayuchy, / 2
Svoyu dolyu shukayuchy.

/ Y-otozvalas moya y dolya / 2
Na tom botsy sered mora.

/ ‒ Plyvi, dolya, za vodoyu, / 2
A ya slyedom za toboyu.

/ Da y pryplyvy k berezhechku, / 2
Da y syadomo na pesochku.

/ Da y syadomo na pesochku, / 2
Napishomo na listochku.

/ Napishomo na listochku, / 2
Da y poshl'omo do rodochku.

/ Napishomo na papery, / 2
Da y poshl'omo do matsery.

/ Nekhay matsi zh hete znaye, / 2
Na chuzhynu y ne y oddaye.

/ Bo chuzhyna ne rodina, / 2
Nadyeyechku ne vuchyla.

Ei, Bozhe moi, Bozhe, da Bozhe moi yedinyi,
Da ne dav Boh mnie shchastia, yak moioi rodini.

A v moie rodiny da zhyto zh uliahaie,
A v mene zh, molodoho nichoho nemaie.

A v moie rodiny da zhyto, shche y pshenitsa,
A v mene, molodoho, pidbil da y metlitsa.

Yak nasieiu zhyta, to nema komu zh zhati,
Yak pryide zh tsemna nochka, ni z kim rozmovliatsi.

‒ Oi synku, moi synku, da v tebe dienoh mnoho,
Da kupi zh sobie zh, synku, konia voronoho.

Kupi sobie, synku, da konia voronoho,
Da y postav na staini, rozmovliai do yoho.

‒ Oi kob tobi, matsi, da tak vazhko zh kanati,
Yak mnie tiazhko zh vazhko z koniem rozmovliati.

Yak dam koniu siena ‒ da po sami koliena,
Yak dam koniu zh y-ovsa ‒ po samiie presa.

To kon oves poiest, a na sienie zh liazhe,
A mnie zh, molodomu, pravdonky ne skazhe.

Oi koniu moi, koniu, a shcho tobie zh do diela,
A shcho tobie zh do diela, chy y oves, tsi sieno.

‒ Oi mnie ne do diela da ni y oves, ni sieno,
A tolko nadoieli shlozhki da y darozhki.

Sho dorozhkoiu yedesh, to y ne napasaiesh,
A povz krynitsu yedesh, to y ne napoivaiesh,
A povz korchonku zh yedesh, to i zaiezhdaiesh.

Da mene postavish da syru zemliu hryztsi,
Y a sam y u korchonku med-harelku pitsi.

Oi da ne putaiesh, da pochom y ovsa zh merka,
Da stoish, putaiesh, pochom med-harelka.

Ta yachmen zhala zh, yachmen zhala,
Da soloma zh poviala.
Da soloma zh poviala, da zaboliela zh holovonka,
Da nezdorova stala.
Da nezdorova stala, da shkoda, shkoda zh nedzielienki,
Da sho ya zh ne huliala.
Da sho ya zh ne huliala, a ishche shkodniei ‒ vechorochka,
Sho y ne rozmovliala.

E, poiekhav moi mylyi po zhuraviny zh, po zhuraviny,
Zahubiv konika, Bozhe moi mylyi zh, Bozhe moi milyi.

Ni sliedu zh, ni sliedu, ni dorozhenki zh, ni dorozhenki,
Poiekhav moi miloi na vorozhenki zh, na vorozhenki.

Dorozhka zh ‒ vorozhka, pravdy ne skazhe, spravdy zh ne skazhe,
Z kym moia milienka, spatonki liazhe, spatonky liazhe.

Oi liazhe, oi liazhe sama z soboiu, a sama z soboiu,
Kulachok ‒ pid bochok, pid holovoiu, pid holovoiu.

Yek ozmu kotika za chorny vushki, za chorny vushki,
Da kinu kotika v biely podushki, v biely podushki.

/ Oi porostsi, krope, / 2
/ Povishe y a horoda. / 2
/ ‒ Oi ne khodi, staryi, / 2
/ Do mene, molodoie. / 2
/ Bo ya starenkoho / 2
/ Izrodu ne liubila. / 2
/ Bo ya zh yeho sliedki / 2
/ Kameniem zakotsila. / 2
/ Oi yak tsiazhko-vazhko / 2
/ Kameniu kotsitsisa. / 2
/ Ishche tsiazhei-vazhei, / 2
/ Staromu zhenitsisa. / 2
/ ‒ Oi khodi zh, molodyi, / 2
/ Do mene, molodoie. / 2
/ Bo ya zh molodoho / 2
/ Izrodu da liubila. / 2
Da ya zh yeho sliedki, to ya zh yeho sliedki
/ Perstonkom zakotsila. / 2
/ Okh yak lokhko, lokhko, / 2
/ Perstonku dkotsitsisa. / 2
/ Ishche y lohchei-luchchei, / 2
/ Molodom zhenitsisa. / 2