Chotyry voly pasu ya
U vyshnevomu sadochku,
/ Mylyi pokokhav druhuiu,
Lyshyv meni syna y dochku. / 2

A ya ditei vyrostala,
Vyrostala y nauchala:
/ – Budte, dity, vy shchaslyvi,
I v kokhanni nezradlyvi. / 2

Pidy, doniu, do batenka,
Uklonysia yomu v nohy,
/ Nekhai pryide u subotu
Rozplitaty rusu kosu. / 2

– Ne pidu ya do batenka,
Ne vkloniusia yomu v nohy,
/ Sama vmila vyrostaty,
Sama budu rozplitaty. / 2

Chotyry voly pasu ya
U vyshnevomu sadochku,
/ Mylyi pokokhav druhuiu,
Lyshyv mene odynochku. / 2

Iz-za hory, ta iz-za hory oi vitrets povivaie,
Oi maty dochku oi pro zhyttia pyta[ie].

Spytai, maty, ta spytai, maty, oi siroho utiaty,
Oi sire utia oi na mori nochu[ie].

Sire utia, ta sire utia oi na mori nochuie,
Oi vono moie oi vse horenko chu[ie].

Pershe hore, ta pershe hore – oi svekrukha lykhaia,
A druhe hore – oi dytyna mala[ia].

Druhe hore, ta druhe hore – oi dytyna malaia,
A tretie hore – oi mylyi revnyv[yi].

Shcho vin yide, ta shcho vin yide oi u pole oraty,
A mene bere oi voly pohaniat[y].

Oi, hei, voly, ta oi, hei, voly, oi siri-polovii,
Oi proishly moi oi lita molodi[i].

Letila zozulia, na berezhku sila,
Na berezhku sila ta y stala kuvat.

Ta na berezhku sila ta y stala kuvaty:
– Ne chut moho myloho, oi ne chut, ne vydat.

Ta ne chut moho myloho, ta ne chut, ne vydaty,
Yak pidu v lisochok, oi dva slidochky znat.

Sho pervyi slidochok – a konia voronoho,
A druhyi slidochok – oi parnia molodoho.

Ta pidu v lisochok, ta y zorvu lystochok,
A y pozastylaiu zhe oi myloho slidochok.

Ta shchob rosa ne vpala, a ptashky ne khodyly,
A moho y mylenkoho zhe oi krashchi ne liubyly.

Ta y odna poliubyla, ta y prycharuvala,
Ne solonu y rybku oi vecheriaty dala.

– Oi vecheriai, kozache, ta y ne sumnivaisia,
Yak ne maiesh zhinky, to so mnoiu y zostansia.

– Oi maiu ya zhinku ta y shche ditochok dvoie,
Shche y ditochok dvoie, oi chorniavi oboie.

Ta ne tak taia zhinka, yak ti dvi dytyny,
Rozryvaiut sertse oi na dvi polovyny.

Oi teper zhe ya, brattia, ta y durakom ostavsia,
Na chuzhii storontsi oi pro zhinku pryznavsia.

Na moiemu oi podviriachku konia, konia vypasala,
Z hlybokoi oi krynychenky konia, oi konia napuva[la].

Shcho kin irzhe, oi vody ne pie, dorizhenku chuie,
Des mii mylyi, oi chornobryvyi z druhoi, oi z druhoiu nochu[ie].

Oi yakshcho vin oi u dorozi, to pomozhy, Bozhe,
A yakshcho vin oi u druhoi, skarai, oi skarai yoho, Bozh[e].

Polovyna oi sadu tsvite, polovyna viane,
Usi khloptsi oi na vulytsi, a moho, oi a moho nema[ie].

Na vhorodi kalynonka, na obnizhku buzyna,
/ Cholovik mii u dorozi, des poikhav ta y nema. / 2

Cholovika vyhliadaiu ta y ne znaiu zvidkilia,
/ A ya pidu poshukaiu svoho kuma Vasylia. / 2

Borozenkoiu yshla – zarosylasia,
/ Ya i z kumom Vasylem ta y zustrilasia. / 2

Shcho na kumi chobitky i z merezhechkoiu,
/ Kum pishov berezhkom, kuma – stezhechkoiu. / 2

– Oi kumochko moia, horilochka pry meni,
/ Shchob nikhto nas ne pobachyv, posidaiem v buzyni. / 2

Na obnizhku v buzyni sydiat kumy dvoie,
/ Napylysia horilochky – veseli oboie. / 2

Napylysia horilochky, staly shchebetaty,
/ Kuma kuma obnimaie, davai tsiluvaty. / 2

Yak pryikhav cholovik do svoiei khaty,
/ De zh tse zhinka, shcho nema, ta y pishov shukaty. / 2

Oi pishov vin luhom, potim pereluhom,
/ Oi shcho zh za bida, kolyshetsia buzyna. / 2

Pidkhodyt tykhenko, pidkhodyt blyzenko,
/ Yak zahliane v buzynu – kum tsiluie kumu. / 2

Yak zahliane v buzynu, zatrishchalo vittia,
/ Vytiah kuma za rukav, zhinku – za plakhittia. / 2

Oi davno, davno ya u nenky bula,
Ta shcho vzhe zh taia stezhka ternom zarosla.

Ne tak vona ternom, yak shypshynoiu,
Tam, de ya prokhodzhala shche y divchynoiu.

Na tretii hodochok protopchu slidochok
Ta do svoiei nenky v vyshnevyi sadochok.

Siadu na kalyni ta y stanu kuvat.
Ta chy ne vyide nenka rano vody brat.

Vyishla, vyishla nenka nairanishe vsikh,
Ta y nabrala vidertse naipovnishe vsikh.

Ne vziala vodytsi, a nabrala slizok,
Ta y pishla po svitlytsiakh budyt nevistok.

– Nevistochky-dochky, slukhaite mene,
Ta shchos u nashim sadu za ptashka kuie.

– Oi ta to zh ne ptashka, y ne zozulenka,
Oi a to zh Vasha dochka-horiuvalnychka.

Bez shchastia vrodylas, bez batka zrosla,
Ta z malykh vona rokiv sluzhyimy pishla.
(Ta y na chuzhu storonku horiuvat pishla.)

Oi u poli, v poli sukhyi dub rozvyvsia,
/ Yakyi brat buv dobryi, poky ne zhenyvsia. / 2

A yak ozhenyvsia, ta vziav sobi zhinku,
/ Skazav: "Idy, sestro, v chuzhuiu storinku. / 2

Oi ty, sestro, sestro, choho horda stala,
/ Skazav tobi "zdrastui" – ty ne vidkazala". / 2

– Oi ty, brate, brate, ya ne horda stala,
/ Za dribnymy slizmy tebe ne vpiznala. / 2

Oi dub, dub, dube, dube zelenyi, nikhto yoho ne zrubav,
/ Pid tym dubom zelenenkym kozak divku vhovoriav. / 2

Vhovoriav vin i vmovliav vin, poky divku z uma zviv,
/ Izviv z uma shche y z rozuma, sam sidaie na konia. / 2

/ Sam sidaie ta y poikhav, a ya kruhla syrota. / 2

Oi nema takoho lita, shchob sukhyi dub lystia mav.
/ Oi nema takoho v sviti, shchob bahatyi bidnu brav. / 2

V noho vdoma dvi komory ‒ v mene y khatonky nema,
V noho batko, v noho maty, a ya kruhla syrota. / 2

Oi letila zozulenka, sila na stodoli,
/ Vykliuvala pshenychenku, lyshyla polovu. / 2

‒ Nashcho meni ta polova, yak zerna nemaie,
/ Nashcho meni ta rodyna, yak mamy nemaie? / 2

U vsikh mamy, u vsikh mamy, a ya tata maiu,
Sim raz vody ya prynesla z tykhoho Dunaiu. / 2

Sim raz vody ya prynesla, vosmyi napylasia,
Yakby mala ridnu nenku, ya b ne zhurylasia. / 2

Oi vyidu ya na shpyl-horu ta y pochnu krychaty:
‒ Ustan, ustan, ridna maty, kosu rozplitaty. / 2

Oi tam na hori, oi tam na krutii,
/ Oi tam sydila para holubiv. / 2

Vony sydily, paruvalysia,
/ Syzymy krylmy obnimalysia. / 2

De vziavsia strilets iz-za krutykh hir,
/ Rozbyv, rozluchyv paru holubiv. / 2

Holuba ubyv, holubku prybyv,
/ Uziav pid polu, prynis dodomu. / 2

Nasypav pshontsia azh popid kryltsia,
/ Nalyv vin vodytsi azh po kolintsia. / 2

Holubka ne yist, holubka ne pie
/ Ta vse na tu horu plakaty ide. / 2

‒ Holubko moia, syzokrylaia,
/ Choho zh ty takaia klopitlyvaia? / 2

Oi ye y u mene sim par holubiv,
/ Lety y vybyrai, mozhe, tam i tvii. / 2

Ya vzhe litala i vybyrala,
/ Nemaie takoho, yak ya vteriala . / 2.

Khoch pirˊiachko yest ‒ ne toi zhe pushok,
/ Ne tak vin vorkoche, yak mii holubok. / 2

Rozghoraites, sukhi drova,
Rozghoraitesia v pechi,
/ – Oi kudy zh ty, mii mylenkyi,
Sobyraiessia vnochi? / 2

Rozghoraites, sukhi drova,
Ya y vodoiu rozilliu,
/ – Perenochui, mii mylenkyi,
Oi khoch nichenku odnu. / 2

– Oi radyi ya, moia myla,
Vsi chotyry nochuvat,
/ Tak boiusia, moia myla,
Vid pokhodu vidstavat. / 2

– Oi ne biisia, mii mylenkyi,
Bo ya rano ustaiu,
/ Zaspivaiut pershi pivni,
To ya tebe rozbuzhu. / 2

– Sady ty, divchyno, krai vorit verbu,
Kudy budu yikhat – do tebe zaidu,
Da rostom, ti-da-ri-da rostom dva,
Kudy budu yikhat, do tebe zaidu.

– Sadyla, sadyla – ne pryimaietsia,
Vzhe nashe kokhannia rozluchaietsia,
Da rostom, ti-da-ri-da rostom dva,
Vzhe nashe kokhannia rozluchaietsia.

– Oi zastely, myla, kytaikoiu dvir,
Shchob mii kin voronyi ne pomazav nih,
Da rostom, ti-da-ri-da rostom dva,
Shchob mii kin voronyi ne pomazav nih.

– Bodai zhe ty, mylyi, tsoho ne dizhdav,
Shchob tvii kin voronyi kytaiku toptav,
Da rostom, ti-da-ri-da rostom dva,
Shchob tvii kin voronyi kytaiku toptav.

Shcho vzhe petrivochky dvi nedilechky ‒
V mene holosochok, yak u divo[chky]. Hu!

Shcho vzhe petrivochka da mynaietsia ‒
V mene holosochok da teriaie[tsia].

‒ Oi posiiu rozhu da nad vodoiu.
Chy ne pide doshchyk da storono[iu]?

Storonoiu doshchyk, da storonoiu,
Da na moiu kosu da rusiavu[iu].

Da na moiu kosu da rusiavuiu,
Ta na moiu miatu kucheriavu[iu].

Khodyt konychenko bilia richenky,
Za nym kozachenko da y z hnuzdechko[iu].

‒ Oi postii zhe, koniu, zahnuzdaiu,
Ta do svoiei divchyny ta zavita[iu].

Usi hory zeleniiut,
Usi hory zeleniiut,
Tilky y odna ta y hora chorna.

Ta tilky zh y odna hora chorna,
Tilky y odna hora chorna,
De siiala ta bidnaia vdova.

Ta vona siiala y volochyla,
Ta vona siiala-volochyla,
Slizonkamy prymochyla.

Ta letyt voron z-pid hir, kriache,
Oi letyt voron z-pid hir, kriache,
Khodyt vdova, khodyt ta vse plache.

Oi zyma liuta naliahaie,
Oi zyma liuta naliahaie,
Sestra bratika y blahaie:

– Oi ty, brate-sokilonku,
Oi ty, brate-sokilonku,
Pryimy mene khoch na dnu zimonku.

– Oi ty, sestro-perepilko,
Oi ty, sestro-perepilko,
Yakby v tebe ta y ditochok ne stilky.

– Ta budu zh, brate, ya vhozhdaty,
Ta budu zh, brate, ya vhozhdaty,
Ditei z khaty budu vyriadzhaty.

Ta idit, ditochky, zh iz khaty,
Ta idit, ditochky, iz khaty,
Bude diadko y obidat sidaty.

Bo ne tak diadko zh, yak diadyna,
Bo ne tak diadko, yak diadyna,
Sychatyme, yak taia y hadyna.

Ta pishly zh ditochky iz khaty,
Ta pishly ditochky iz khaty,
Svoho batenka v poli shukaty.

Ta naishly v poli domovynu,
Ta naishly zh v poli domovynu,
Svoho batechka mohylu.

– Ta ty zh, mohylo, rozstupysia,
Ta ty zh, mohylo, rozstupysia,
Ustan, tatu, ta namy rozporiadysia.

Yak pidu ya v lis po drova, nalamaiu lomu,
Zaviv mene durnyi rozum na chu…, oi na chuzhu storon[u].

Shchoi v chuzhii zhe storinontsi ni batka, ni nenky,
Tilky v sadu vyshnevomu spiva, oi spiva solovei[ky].

Spivai, spivai, soloveiko, dvoma holosamy,
A ya siadu ta y zaplachu dribny..., oi dribnymy slozam[y].

Yak zorvu ya z rozhi kvitku ta y pushchu na vodu,
Plyvy, plyvy, z rozhi kvitka, ta y do ..., ta y do moho rod[u].

Plyvla, plyvla z rozhi kvitka ta y stala krutytsia,
Zhdala, zhdala, maty dochku ta y sta..., oi ta y stala zhuryt[sia].

Za horoiu kozy pasla, nazbyrala horshchyk masla.
Solovei u sadu tokh da tokh, kanareiechka.
Roman kosyt, Hapka viazhe, Kateryna zahriba,
Hrytsko voly napuva, Hanna vodu vytiaha.
Oi, mamo, liubliu Hrytsia, Hryts na konyku vertytsia.
V Hrytsia shapka do lytsia, liubliu Hrytsia-molodtsia.

Horshchyk masla, dizhku syru, varenykiv navaryla.
Solovei u sadu tokh da tokh, kanareiechka.
Chynda-rynda, chynda-rynda, rechynda, rechynda,
Chynda-rynda, chynda-rynda, brala vodu moloda.
Oi, mamo, liubliu Hrytsia, Hryts na konyku vertytsia.
V Hrytsia shapka do lytsia, liubliu Hrytsia molodtsia.

Varenykiv navaryla, usikh khloptsiv zaprosyla.
Solovei u sadu tokh da tokh, kanareiechka.
Roman kosyt, Hapka viazhe, Kateryna zahriba,
Hrytsko voly napuva, Hanna vodu vytiaha.
Oi, mamo, liubliu Hrytsia, Hryts na konyku vertytsia.
V Hrytsia shapka do lytsia, liubliu Hrytsia-molodtsia.

Yizhte, khloptsi, ta mochaite, za horilku vybachaite.
Solovei u sadu tokh da tokh, kanareiechka.
Chynda-rynda, chynda-rynda, rechynda, rechynda,
Chynda-rynda, chynda-rynda, brala vodu moloda.
Oi, mamo, liubliu Hrytsia, Hryts na konyku vertytsia.
V Hrytsia shapka do lytsia, liubliu Hrytsia molodtsia.

Ziishla chorna khmara, za neiu shche y synia,
/ Chy ye taka druha, yak ya neshchaslyva? / 2

‒ Skazhy meni, mamo, de teren lamaty,
/ Skazhy, de ye shchastia, ya pidu shukaty. / 2

‒ Zelenoho ternu ne treba lamaty,
/ Shchastia samo pryide, ne treba shukaty. / 2

‒ Chy ty mene, mamo, v kvitkakh ne kupala,
/ Chy ty meni, mamo, shchastia ne bazhala? / 2

‒ Shcho ya tebe, doniu, u kvitkakh kupala,
/ Ta y ne dala shchastia, bo y sama ne mala. / 2