Songs

Oi pishla syritka u pole blukaty,
U pole blukaty ta y nenky shukat.

Oi pishla syritka, po poli blukaie,
Zustriv yii Hospod-boh ta y nachav pytat.

‒ Kudy ydesh, syritko?
‒ Ydu v pole blukaty,
Ydu v pole blukaty ta y nenky shukaty.

‒ Oi ne ydy, syritko, bo daleko zaidesh,
A ty zh svoi nenky ta y povik ne naidesh.

A vzhe zh tvoia nenka na nebi vysoko,
/ Na nebi vysoko, u zemli hlyboko. / 2

Oy Bozhe miy, Bozhe, z vysokoho neba,
Chy chuyesh molytvu moyu?
/ Pryymy moyu hrishnuyu dushu do sebe,
A tilo – v syruyu zemlyu. / 2

Nahornut' na mene vysoku mohylu,
Travoyu vona zaroste,
/ Posadyat' nad neyu chervonu kalynu,
Vesnoyu vona y zatsvite. / 2

Ta y budut' do neyi ptashky prylitaty,
Ta y budut' spivaty pisni,
/ A ya y ne pochuyu, ya budu lezhaty
V syriy i kholodniy zemli. / 2

Khatynka malen'ka, ta y ta tak hlyboka,
Vikontsya u neyi nema,
/ A ya, odynoka, yak v poli bylyna,
Lezhu v tiy khatyntsi odna. / 2

Oy Bozhe, miy Bozhe, yakyy tsey svit mylyy,
Yak khochet'sya zhyty meni,
/ A ya y umyrayu i vse ostavlyayu,
Ta y budu lezhaty v zemli. / 2

Kolys' moyi nohy po svitu khodyly,
Yakyy buv to radisnyy chas,
/ Kolys' moyi ruky tak tyazhko robyly,
Teper zhe lezhat' na hrudyakh. / 2

Proshchayte, rodnyye, druz'ya dorohyye,
Ya vzhe ukhozhu vid vas,
/ Mene provazhayut' do vichnoho domu,
De budu spokiyno lezhat'. / 2

Proshchayte vy, druzi, i ridnaya khata,
Proshchayte vy, dity moyi,
/ Vy budete zhyty na bilomu sviti,
A ya u syriy zhe zemli. / 2

Oy shchaslyva taya put', shcho s poklonchykiv idut',
Aliluya, aliluya, shcho z poklonchykiv idut'.

Oy ne samy vony ydut', a yikh anholy vedut',
Aliluya, aliluya, a yikh anholy vedut'.

A yikh anholy vedut', kheruvymy poyut',
Aliluya, aliluya, kheruvymy poyut'.

Oy shchaslyvyy toy zhe den', shcho stroyavsya monastyr,
Aliluya, aliluya, shcho stroyavsya monastyr.

Shcho stroyavsya monastyr, sam Hospod' po n'om khodyv,
Aliluya, aliluya, sam Hospod' po n'om khodyv.

Sam Hospod' po n'om khodyv i stupen'ky porobyv,
Aliluya, aliluya, i stupen'ky porobyv.

I stupen'ky porobyv, khrystyyanam zayavyv,
Aliluya, aliluya, khrystyyanam zayavyv:

– Khrystyyany vy moyi, poklonyaytesya meni,
Aliluya, aliluya, poklonyaytesya meni.

Poklonyaytesya meni do syroyi zemli,
Aliluya, aliluya, do syroyi zemli.

Oy Bozhe, miy Bozhe, z vysokoho neba,
Chy chuyesh molytvu zh moyu?
/ Voz'my zh moyu hryeshnuyu y dushu na nebo,
A tyelo – v syruyu zemlyu. / 2

Nasyplyat' na neyi vysoku mohylu,
Travoyu vona zaroste,
/ Posadyat' nad neyu chervonu kalynu,
Vesnoyu vona y zatsvite. / 2

Ta y budut' do neyi ptashky prylitaty,
Ta y budut' spivaty pisni,
/ A ya vzhe nikoly ta yikh ne pochuyu,
Bo budu lezhaty v zemli. / 2

Kolys' moyi nohy zh bahato khodyly,
Ta y buv meni radosnyy chas.
/ Kolys' moyi ruky bahato robyly,
Teper na hrudyakh zhe lezhat'. / 2

Nikoly zh ne budu ya pisnyu spivaty,
Lezhatymu v yami odyn,
/ I z bolem u sertsi, i z trepetom v hrudyakh
Ya zhdatymu Strashnoho Suda. / 2

– Oy vy, holuby, oy vy, byelyye,
Oy i de zh vy buly, de litaly?

– Oy my ne holuby, my ne byelyye,
A my anholy, my khranyteli.

Oy litaly zh my ta y do hryeshnoyi dushi,
De dusha iz tyelom rozluchalasya.

De dusha zh iz tyelom rozluchalasya,
Rozluchalasya, rozproshchalasya.

Shcho zh tobi, tyelo, u zemlyu ity,
A meni zh, dushi, na otvyet' ity.

A meni zh, dushi, na otvyet' ity,
Na otvyet' ity, na rozdyel hryekhov.

Bozha Mati pomiraie,
Y ona synu havarit:
/ – Yak umru ya, moi synochiek,
Budiesh mienie kharanit. / 2

Svoim pienniam-pahrobienniam
I apostolam svoim.
/ Yak umru ya, moi synochiek,
Dushu zaberesh sobi. / 2

I posliedni maty slova
Nie mohla synu skazat.
/ Holovonku iskhilila,
Bozha Mati pomierla. / 2

A apostoly yavilis,
A Khamat nie zaposzdal.
/ Dovho plakali-rydali,
Bozhei Mati nie vidat. / 2

– Zachiem bylo kharaniti?
Vy znali, sho ya spieshu.
/ Ya Mariiu, Matir Bozhu,
Miertvu z hroba vaskreshu. / 2

A tiepier my dobre znaiem,
Sho Spasitiel razrieshyl.
/ Hrob otkryli, pasmatrieli –
Hrob pustoi, Marii niet. / 2

– Choho hrieshnik dovho miedlish,
Chom nie staniesh od hriekhov?
/ Razvie ty minie nie vierish,
Sho ya yest tobi pakrov? / 2

Yest tobi v Tsarstvie blazhenstvo,
Yest tobi raiskii viniets.
/ Ty viernisia, syn zabludshyi,
Ya priedviechnyi tvoi otiets. / 2

Ty viernisia, syn zabludshyi,
Ya predviechnyi tvoi otiets.
/ I v nahradu ya vieshchaiu
Tobi raiskii svii vieniets. / 2

– Oi Hospadi zh mylosierdnyi,
Yak ya do tiebie priidu?
/ Ya, hriekhami y otiazhonnyi,
Svoiemu vrahu sluzhu. /2

– Pryidi, chado, ko mnie smielo,
Ya tobi hriekhi proshchu.
/ Bros ty svoie zloie dielo,
Ya y do tsarstva daviedu. /2

– Oi Hospadi milosierdnyi,
Yak ya do tiebie priidu?
/ Ya y, hriekhami otiazhonnyi,
Skoro y v ad poidu. / 2

– Priidi, chado, ko mnie smielo,
Tvorieniie ruk moikh.
/ Ty naidosh vo mnie otradu,
Spasieshsia od hriekhov svaikh. / 2

– Ya po svoim vazrazhenniam
Mnoho mira vozliubil,
/ A na tiebie, moi spasitiel,
Na tiebie savsiem zabyl. / 2

Ya na Hospada zh zabuvsia,
Ya malitvu y nie chital.
/ Tserkvu Bozhuiu y astavil
I v raskoshakh v mirie zhyl. / 2

– Oi zhyviesh v etom mirie,
Yak zabludshaia y ovtsa.
/ A v niebiesnomu ty tsarstvie
Budiesh zhyt i biez kontsa. / 2

Slava tobi, Hospadi, slava tobi,
Sho my sabralisia slaviti Tiebie.

Oi khto khoche, oi khto mozhe tsi kzamieny zdati,
/ Oi skolko nie, skolko trieba vieru znati. / 2

A pry kontse vieka
/ Budut zlyie lieta. / 2

Adny adnoho
/ Kriepko nienavidiet. / 2

A chiesna syna
/ Rodichami brodit. / 2

A Bozhaia Mati
/ Svaho syna prosit. / 2

Horkimi sliezami
/ Malitvu praznosit. / 2

– Oi synochiek milyi,
/ Bud sudom tierpimyi. / 2

– Okh, ty zh mamko zh moia,
/ Vazhna prozba tvaia. / 2

Vzhe tridtsat tri hody,
/ Yak ya nauchaiu. / 2

Zhodnoh(o) pokaiannia
/ Ad tsoho nie maiu. / 2

U karchmie povnaia,
/ Knutom nabitaia. / 2

A u tserkvi ridko,
/ Bo v niedieliu sviato. / 2

A v niedieliu sviato,
/ A vies mir zaspanyi. / 2

Yanhal pobudzhaie,
/ A vrah prysypaie. / 2

Yanhal stoit, plache,
/ Zlodiia on skache. / 2

Plache pered Boham:
/ – Sviataia niedielia, / 2

Yak budietie, liudi,
/ Da v tserkvi khaditi, / 2

Dak budie vam Haspod
/ Iz nieba platiti. / 2

Yak budietie, liudi,
/ Nishchykh nadarati, / 2

Dak budie vam Haspod
/ Staly napolniati. / 2

Da dai zhe nam, Bozhe,
/ Da v miri prozhyti. / 2

Sviatuiu niedieliu
/ Vavieki slaviti. / 2

Pa horam, pa sadam sam Haspod pakhadiv,
/ Sam Haspod pakhadiv, sliedochkami pasliediv. / 2

Sliedochkami posliediv, shche y kadilom pokadiv,
/ Shche y kadilom pokadiv, shche y krapilom pokrapiv. / 2

Shche y kadilom pokadiv, shche y krapilom pokrapiv,
/ Dlia maladykh udov raiskii sad pasadiv. / 2

– Maladyie vdavy, palivaitie sady
/ Rannieiu rosoiu, harachoiu sliezoiu. / 2

Maladyie vdavy nie paslushalis,
/ Napustili vody z-pod krutoi hary. / 2

Z-pod krutoi hory,
/ I hariachoi, shche y kypiachoi. / 2

Shche y hariachoi, shche y kypliachoi,
/ Raiskiie sady povysushyvali. / 2

Oi u tom zhe sadu, tam stiezhechka liezhyt,
/ Tam stiezhechka liezhyt, tam dva anholy ydut. / 2

Tam dva anhiela ydut, hrieshnu dushu viedut,
/ Hrieshnu dushu viedut da y raspityvaiut: / 2

– Oi ty hrieshna dusha, chy ty skupa bula,
/ Chy ty skupa bula, chy ty hlupa bula? / 2

Chy ty skupa bula, chy ty hlupa bula,
/ Nishchikh y ubohikh da y ne nadarala. / 2

Nishchikh y ubohikh da y ne nadarala,
/ Tomnoi nochenki da y nie sabliudala. / 2

– Ya y malada bula, da tsoho ne znala,
/ Dak za tym moia dusha uv ad hrieshnyi popala. / 2

Zhyvi, zhyvi, choloviche, zhyvi da y pokaisia,
/ Da v velikiie raskoshy da y nie udavaisia. / 2

Bo velikiie raskoshy, okh, y ony zh tiebie zradiet,
/ Y ony tiebe, chalaviche, v tomnyi hrob zapravadiet. / 2

A v tom tomnom hrobi da tma pretiamushcha,
/ Niekhto tiebie nie zastupit, okh, ni tsar, ni vladyka. / 2

– Tsaru zh ty moi, tsaru, tsaru moi niebiesnyi,
/ Pusti zh mienie ty, moi tsaru, khoch na tsei svit, na ziemliu. / 2

– Okh, nie zrinut tiie liudi, katri v mori vtanuli,
/ Da nie vstanut tiie liudi, katri ruchky zghornuli. / 2

Izghornuvshy y bieli ruchky, z bielym svietom paprashchalis:
/ – Prashchai, prashchai, moi bielyi sviet, da shche yasneie sontse. / 2

Da shche yasneie sontse,
/ Zachynilis mai dvieri, zachynilos akontse. / 2

Zachynilos akontse –
/ Nie pobachu bielaho svietu, okh, ni yasnoho sontsa. / 2

Po byelomu svyetu / stala novyna. / 2

Tam Diva Mariya / Syna zrodyla. / 2

I zrodyvshy Syna, / vzyala skupala. / 2

I skupavshy Syna, / na ruchki vzyala. / 2

A vzyavshy na ruchki, / da kroz svyet poshla. / 2

Yak ishla Mariya, / to vden', to vnochy. / 2

Natrapila shlyechka*, / v poli y oruchy. / 2

Sey, shlyechko, pshenychku / na moye im’ya. / 2

Shob ziyshla pshenychka / do byeloho dnya. / 2

Ta ne kazhy, shlyechko, / shcho Mariya yshla. / 2

Maleye dytyatko / na ruchkakh nesla. / 2


*Shlyechko – orach

Plyvut lita, uplyvaiut na trydtsiatomu roku.
/ Ide Hospod k Ioannu, dyvnomu proroku. / 2

Vin prykhodyt k Ioannu, kazhe Iordanu:
/ ‒ Ty zatykhny, Iordane, vyidy Ioanne. / 2

I zatykhla sviata richka, khvyliamy ne brodyt,
/ A iz pushchi, iz dibrovy Ioan vykhodyt. / 2

I Tvorets yoho Nebesnyi zove, zazyvaie:
/ ‒ Okhresty mene, proroche, ‒ yomu promovliaie. / 2

Strashno bulo Ioannu Hospoda vydaty,
/ Strashno bulo na Vladyku ruku pidiimaty. / 2

Ale treba bulo voliu Bozhu uchynyty
/ I pochav vin v Iordani Hospoda khrestyty. / 2

I vidkrylos sviate nebo, Dukh Sviatyi zlitaie,
/ A iz neba na tu poru holos promovliaie: / 2

‒ Ty ye syn mii naimylishyi, liudy, viru maite,
/ I, yak Bohovi Sviatomu, svii poklin davaite. / 2

Lita plyly, uplyvaly, na trydtsiatim rotsi
/ Ide Hospod k Ioanu – dyvnomu prorotsi. / 2

Ide Hospod Iordanom ta y khvyliamy brodyt.
/ A iz pushchi, iz dibrovy Ioan vykhodyt. / 2

I Hospod yeho priedvechnyi zove, zazyvaie:
/ – Okhresty mene, proroche, – vin yoho blahaie. / 2

Strashno bulo Ioanu Hospoda vydaty,
/ Strashno bulo na Vladyku ruku pidnimaty. / 2

Ale zh treba bulo voliu bozhuiu vchynyty,
/ I pochav vin v Iordani Hospoda khrestyty. / 2

I vidkrylos nebo yasne, dukh sviatyi vytaie,
/ A iz neba v tuiu poru holos promovliaie: / 2

– Tse ye syn mii naimylishyi, liudy, viru maite,
/ I, yak Hospodu samomu, poklin vsi davaite. / 2

Bovsuny, Luhyns'kyy r-n, Zhytomyrs'ka obl.

25 travnya 2018

BMI_UK18060031

Oy u svyeti, v svyeti novyna nastala,
Umer otyets, maty, syrota ostalas'.

Umer otyets, maty, vymerla y rodyna,
Ostalasya v svyeti kruhla syrotyna.

Kotory bol'shyye, to poshly sluzhyty,
Kotory malen'ki, propaly nav’yeky.

U nedyel'ku rano, shche sontse ne skhodyt,
Machukha syrotku iz khaty vihon[yt].

– Idy, ydy, syrotko, idy z moye khaty,
Ty zh ne moye dytya, ya y ne tvoya maty.

Oy poshla syrotka po svyeti blukaty,
Da zustriv yey Hospod', stav yiye pytaty.

Da zustriv yey Hospod', stav yeyi pytaty:
– Kuda ydesh, syrotko, matusi shukaty.

– Oy vernys', syrotko, bo daleko zaydesh,
Ty zh svoye matusi v tsom svyeti ne naydesh.

Bo tvoya matusya na vysokoy hori,
Dusha ye na nebi, a tilechko v hrobi.

Oy poshla syrotka, da y na hrob plakaty,
Da stala plakaty, shche y horko rydaty.

Da stala plakaty, shche y horko rydaty,
Azh obzyvayetstsa yiyi rodna maty.

– Okh, khto tse tak plache da na moyom hrobi?
– Okh, tse ya, mamochko, voz'myet mene k sobi.

– Okh, yak tyazhko-vazhko kamenya podnyaty,
A shche tyazhche y vazhche y tebe k sobi vzyaty.

Nasypaly zemli ta y na moye hrudi,
Sklepilysya ochi ta y moyi nav’yeky.

Sklepilys' ochen'ky, shcho na svyet ne hlyanu,
Zlozhylysya ruchky, sho pov’yek ne vstan[u].

– Idy, moye dytya, do svoye machukhy,
Mozhe zh, vona tobi khoch holovku zmyy[e].

– Shche zh myenye holovky ne myla,
Vzhe zh mene machukha slovamy y ubyl[a].

– Idy, moye dytya, machusi hodyty,
Mozhe zh, vona tobi sorochku poshyy[e].

– Shche zh menye machukha sorochky ne zshyla,
A yak odnu zshyla, to shche y proklynala.

A yak odnu zshyla, to shche y proklynala,
Shob tsoy ne znosyla, a druhoy ne prosyl[a].

Shchob tsoy ne znosyla, a druhoy ne prosyla.
– Shchob ya tebe v yoy zhe u hrob polozhyl[a].

Vysylaye Hospod' dva yanholy z neba,
Da vzyaly syrotku lehen'ko do neb[a].

– Oy letit', yanhely, lehen'ko, lehen'ko,
Da vozmit' syrotku do neba, lehen'ko.

Da vozmit' syrotku lehen'ko, lehen'ko.
Da y posadit kolo Hospoda blyzen'ko.

Vysylaye Hospod' pekelnykov z pekla:
– Oy letit', pekel'ny, iz stukom, iz hruk[om].

– Oy letit, pekel'ny, iz stukom, iz hrukom,
Da vozmit machukhu pod rebryny kruk[om].

Da voz'mit machukhu, podnimnyet vysoko,
Da y ukyn'te v peklo, u peklo hlyboko.

Otse znay, machukho, yak syrot hledyety,
To ty budesh u pekli tsilyy v’yek sydet[y].

Otse znay, machukho, yak syrot dohlyadaty,
To ty budesh z pekla uvyek vyhlyadaty.

– Oy koly b ya bula tse horechko znala,
To b chuzhe b dytyatko ta y za rodne mal[a].

A vy lyudy, znayte, shcho chuzhe dytyatko,
Shcho chuzhe dytyatko ta y za rodne mayte.